-
1 wystrzelić
1. (-ę, -isz); vb; od wystrzeliwać 2. vi perf(z karabinu, pistoletu) to fire* * *pf.zob. wystrzeliwać.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzelić
-
2 wystrzel|ić1
pf — wystrzel|iwać2 impf Ⅰ vt 1. (z broni) to fire, to shoot- wystrzelić do kogoś to fire a. shoot at sb- wystrzelić na wiwat to fire a salute- wystrzelić z pistoletu/z karabinu maszynowego to fire a. shoot a gun a. pistol/machine gun- wystrzelić z łuku/z procy to shoot a bow/sling (shot)2. (wysłać w kosmos) to launch- wystrzelić rakietę/satelitę to launch a rocket/satelliteⅡ vi (o broni palnej) to fire; (o pocisku) to shoot out- pistolet wystrzelił the gun a. pistol fired- pocisk wystrzelił z wyrzutni the missile shot out of the launcherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzel|ić1
-
3 pistole|t
m (G pistoletu) 1. (broń) gun, pistol- pistolet zabawka a toy pistol- wyciągnąć pistolet to draw a gun- wystrzelić z pistoletu to fire a gun- wycelować do kogoś z pistoletu to point a gun at sb- przystawić komuś pistolet do skroni to hold a gun to sb’s head także przen.- pistolet jest nabity/nienabity the gun is loaded/unloaded2. Techn. gun- pistolet natryskowy a spray-gun- pistolet do farby/kleju a paint/glue gun3. (ćwiczenie) one-legged squat□ pistolet maszynowy sub-machine gun- pistolet startowy starting pistolThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pistole|t
-
4 strzel|ić
pf — strzel|ać1 impf Ⅰ vt 1. Sport to score [gola]- strzelić/nie strzelić karnego to score/miss a penalty- strzelić samobója pot. to score an own goal- strzelić bramkę Anglikom to score against England- bramka strzelona w ostatniej minucie a last-minute goal2. Myślis. (upolować) to shoot [kaczkę, zające]- strzelać króliki to shoot rabbits3. pot. (powiedzieć, zrobić) strzelić gafę to put one’s foot in it pot.- strzelić byka to blunder- ale numer strzelił! he’s pulled quite a stunt!- strzelił sobie kafelki w łazience he got his bathroom tiled4. pot. (uderzyć) to crack [osobę]- strzelić kogoś w pysk to crack sb on the jaw- jak cię strzellę, to się nie pozbierasz! I’ll knock you into the middle of next week! pot.5. pot. (wypić) to down pot.- strzelić kielicha to down one- strzelić sobie jednego dla kurażu to take a drink to give oneself Dutch courage6. pot. (sfotografować) strzelić komuś zdjęcie to take a shot of sb Ⅱ vi 1. (wystrzelić) to fire; (posługiwać się bronią) to shoot- dobrze strzelać to shoot well- strzelić z pistoletu/armaty to fire a gun- strzelać z łuku to shoot a bow- strzelić do kogoś z łuku to shoot an arrow at sb- strzelić do kogoś/czegoś to fire at sb/sth- strzelić komuś w nogę/brzuch to shoot sb in the leg/stomach- strzelić sobie w łeb pot. to put a bullet through one’s head, to blow one’s brains out- nic tylko sobie w łeb strzelić! pot. (sytuacja jest beznadziejna) there’s no way out- strzelić w powietrze to fire in the air- strzelać na wiwat to fire guns in celebration2. (trzasnąć) [piorun, patyk] to crack- strzelić drzwiami to slam the door- strzelić palcami to snap one’s fingers- strzelać z bata to crack a whip- gałązki strzelały nam pod butami twigs cracked under our boots- strzeliły korki (od szampana) champagne corks popped- strzelały flesze camera flashes were clicking- coś strzeliło w gaźniku the engine backfired- coś mi strzeliło w krzyżu/kolanie I felt a twinge in my back/knee- strzeliła mi dętka I got a flat tyre3. (wznieść się, trysnąć) [płomienie, strumień] to shoot up- iskry strzeliły wysoko w niebo sparks shot up high into the sky- z rury strzeliły fontanny wody fountains of water shot up from the pipe4. (urosnąć) strzelić w górę [osoba, drzewo] to shoot up 5. Sport to shoot- strzelić na bramkę to shoot at goal- strzelić z prawej/lewej nogi to aim with one’s right/left foot6. pot. (rzucać) strzelać dowcipami to crack jokes pot.- strzelać do kogoś oczami a. wzrokiem to shoot glances at sb7. pot. (zgadnąć) to take a blind guess- strzelaj! guess!- będę strzelał I’ll take a blind guess8. Górn. to shoot- prosto jak (w mordę) strzelił straight aheadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strzel|ić
-
5 wypal|ić
pf — wypal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) [żar, ogień] to burn down; [słońce, upał] to parch, to scorch [roślinność]; to bake [ziemię]; (zniszczyć w środku) [ogień, pożar] to gut, to burn out [budynek, samochód]- łąki wypalone przez słońce meadows scorched a. parched by the sun2. (zużyć paląc) to burn [kubeł węgla]; to smoke [papierosa, cygaro, fajkę]- wypalony do połowy papieros a half-smoked cigarette- wypalać światło to keep the light burning (unnecessarily)3. (nadać trwałość) to fire, to bake [glinę, cegłę, naczynia]- wypaliła w piecu figurki z gliny she fired clay figurines in the kiln4. (zrobić znak) to burn [znak, piętno, dziurę]- deseń wypalony na drewnie a pattern burnt into wood5. (otrzymywać przez prażenie) to burn [wapno]; to roast, to torrefy [rudę]- wypalać węgiel drzewny to make charcoal6. pot. (powiedzieć nagle) to pipe up, to shoot [zdanie, parę słów]; (bez namysłu) to blurt (out)- wypaliła mu prawdę prosto w oczy she blurted out the truth to his face- „a ty jesteś idiota” – wypaliła w odpowiedzi ‘and you’re an idiot,’ she shot back7. książk. (wyczerpać emocjonalnie) to destroy [uczucia, wyobraźnię, nastrój]- bieda/nuda wypaliła w nich miłość poverty/boredom has destroyed their love- jest człowiekiem wypalonym wewnętrznie he’s burnt outⅡ vi 1. (wystrzelić) [pistolet, armata, działo] to go off, to fire- wypalić z pistoletu to fire a gun- rewolwer nie wypalił the revolver misfired2. pot. (udać się) [pomysł, projekt, sprawa] to be a success- jego plan nie wypalił his plan misfiredⅢ wypalić się — wypalać się 1. (zużyć się) [świeca, zapałka, ogień] to burn (itself) out; [papieros] to burn away 2. książk. (wyczerpać się) [uczucie, żądza] to die away; [wyobraźnia, zapał] to come to an end 3. książk. [osoba] (fizycznie, emocjonalnie) to burn oneself out; (zawodowo, twórczo) to get a. go staleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypal|ić
См. также в других словарях:
wystrzelić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wystrzelićlę, wystrzelićli, wystrzelićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddać strzał; strzelić, wypalić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystrzelić z pistoletu, karabinu, armaty. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… … Słownik języka polskiego
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
mierzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mierzyćrzę, mierzyćrzy, mierzyćrzony {{/stl 8}}– wymierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} brać kogoś, coś za cel, celować z czegoś (broni, procy itp.) w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mierzyć w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
